Tradición e vangarda

Onte o grupo de lector@s de BAC comentou Romancero Gitano, a maxistral obra de Federico García Lorca, nun xantar onde o menú principal foi a pizza e a sobremesa, os versos do poeta granadino. De entrantes houbo un pouco de todo: nestas datas hai tantas cousas para contar...

Deixamos ao Galván de testemuña da nosa 2ª xuntanza...

As composicións deste poemario que tiveron máis éxito entre o grupo foron o "Romance de la luna, luna", "Preciosa y el aire", "Reyerta" ou "Romance de la Guardia Civil", tan acaído nestas datas. Tamén deron que falar "La casada infiel", "La monja gitana" e os dous referidos a Antoñito el Camborio.

Ademais de referirnos á orixinalidade das imaxes (e máis usando un formato tradicional como é o romance) e ao feito de achegarnos case por primeira vez nesta actividade a un conxunto poético con temática unitaria, falamos da enorme creatividade do autor, tamén debuxante e músico. Por suposto, habendo representación do mundo escénico entre nós, tamén algo se dixo das súas obras teatrais.

É unha verdadeira mágoa que o seu asasinato na Guerra Civil puxese fin á súa traxectoria literaria.

Aproveitamos para botar un ollo a unha edición ilustrada do Romancero Gitano, e tamén a un calendario que recolle debuxos do autor, así como a unha edición dos seus Seis poemas galegos, tan próximos a nós nas referencias: pola mediación de Ernesto Guerra da Cal na súa orixe, e pola historia real que é aludida no "Nocturno do adolescente morto".

En xaneiro comentaremos La verdad sobre el caso Savolta, que poesía non é... pero para falar dá!